10 Ιανουαρίου 2022
Τι είναι λοιπόν ο χρόνος;
Το αμόνι πάνω στο οποίο η πίστη και η αγάπη μας σφυρηλατούνται για να αντέχουν! Χωρίς την δοκιμασία της φωτιάς (π.χ. προσωπικά θέματα υγείας, COVID, δυσκολίες, θάνατοι, «δυστυχίες») η πίστη μένει αναιμικό ιδεολόγημα, και η αγάπη, φίλαυτη διάθεση με άπειρα σκαμπανεβάσματα! Φυσικά μια πίστη που δεν αμφιβάλλει είναι πεθαμένη πίστη! Και μια ψευδώς ιδανική αγάπη είναι ανύπαρκτη, καθώς αγάπη χωρίς ελλείψεις και αντιφάσεις δεν βρίσκεται στον ανθρώπινο βίο!
Λοιπόν κοιτάζοντας την χρονιά που πέρασε ή μάλλον κοιτάζοντας τις ελλείψεις της πίστης μας και τις προδοσίες της αγάπης μας, κατ’ αυτήν την χρονιά, ας ξαναξεκινήσουμε τη σχέση μας με τον Χριστό ξεκαθαρίζοντας ότι:
«Το κλάμα του Πέτρου δεν δηλώνει το τέλος μιας αγάπης, αλλά την επανεκκίνησή της μετά την πτώση». Από την συνειδητοποίηση των ελλείψεών μας ας φτιάξουμε τα θεμέλια της πίστης και της αγάπης μας.
«Κύριε, ἄφες μοι καί τοῦτο τό ἔτος» (Λουκ. 13,8).
π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος
Πρέβεζα, 2022
www.enoriako.info